hé gǔ sì yǎn sōng
和古寺偃松
gǔ sì wú rén yě xiǎn zī, kōng tíng yǒng rì xuě fēng chuī.
古寺无人野藓滋，空庭永日雪风吹。
héng kē yuán ruò zhāng qīng gài, lǎo gàn gū rú zhí zǐ zhī.
横柯圆若张青盖，老幹孤如值紫芝。
wàn shèng wèi qīng pán mù qì, qiān nián zhōng yǔ dà chūn qī.
万乘未轻蟠木器，千年终与大椿期。
xū zhī cái duǎn wèi tiān xìng, jiāng shàng pó suō dé suǒ yí.
须知才短为天幸，江上婆娑得所宜。
