fàn sān zhé pù pù zài luàn shān zhōng
饭三折舖舖在乱山中
píng shēng ài shān měi zì tàn, jǔ shì dàn jué shān kě wán.
平生爱山每自叹，举世但觉山可玩。
huáng tiān lián zhī zú qí yuàn, zhe zài huāng shān gèng hé yuàn.
皇天怜之足其愿，著在荒山更何怨。
nán qióng mǐn yuè xī shǔ hàn, mǎ tí jǐ lì tiān xià bàn.
南穷闽粤西蜀汉，马蹄几历天下半。
shān héng shuǐ yǎn lù yù duàn, cuī wéi kě zhì liú kě luàn.
山横水掩路欲断，崔嵬可陟流可乱。
chūn fēng táo lǐ fāng màn màn, fēi zhàn líng kōng yòu qí guān.
春风桃李方漫漫，飞栈凌空又奇观。
dàn lìng shēn jiàn néng qiáng fàn, wàn lǐ zhǐ zuò yóu shān kàn.
但令身健能强饭，万里只作游山看。
